Miesięczne archiwum: Styczeń 2015

Stosowanie estrogenów w okresie dziecięcym i dziewczęcym

Chlorowana pochodna trifenyloetyienu, chlorotrianizen (TACE), działa słabo estrogennie. Dawka leku wynosi 10-20 mg/24 h. Lek ten odkłada się w tkance tłuszczowej, skąd uwalnia się małymi porcjami. Leczenie substytucyjne. Głównym wskazaniem do leczenia substytucyjnego są:

Czytaj dalej

CO MUSI ZAWIERAĆ OCENA BADAŃ NA ZWIERZĘTACH?

Ocena badania na zwierzętach musi uwzględniać znaczną rozpiętość międzygatunkową zależności działania od drogi wprowadzenia, a także fakt, że te same kancerogeny często indukują u różnych gatunków zwierząt nowotwory w niejednakowych umiejscowieniach narządowych.

Czytaj dalej

Przewody Wolffa i Miillera

Przewody Wolffa i Miillera uchodzą zrazu do dolnej części omoczni (allantois) w okresie, kiedy wysuwa się ona jeszcze poza jamę ciała jako uchyłek końcowego jelita. Później, kiedy ściana brzuszna zostaje zamknięta w obrębie pępka, dochodzi do zróżnicowania się dolnego odcinka omoczni. Z części omoczni między pępowiną i ujściem przewodów Wolffa i Miillera powstaje ostatecznie w życiu pozapłodowym twór, zwany więzadłem pępkowym środkowym (lig. vesicoumbilicale mediate). Część środkowa bierze udział w tworzeniu się pęcherza moczowego, a część dolna w tworzeniu się cewki moczowej. Ramię zstępujące omoczni tworzy zatokę moczowo-płciową (sinus urogenitalis), ramię wstępujące – odbytnicę, a część ich wspólna – stek (cloaca).

Czytaj dalej

Torbielako-gruczolak śluzowy

– 1 Torbielako-gruczolak śluzowy jajnika, zwany zwyczajnie torbielakiem śluzowym, jest guzem, który dochodzi nieraz do wielkich rozmiarów i odznacza się wówczas także dużą wagą. Jest największym guzem spotykanym w ustroju człowieka, ä jego płynna zawartość może wynosić nieraz kilkadziesiąt litrów. Tych potwornych rozmiarów guzy należą jednak już dziś do rzadkości, gdyż są usuwane operacyjnie zwykle wkrótce po rozpoznaniu.

Czytaj dalej

Glizoksepid jest względnie bezpiecznym lekiem

Przebieg wchłaniania jest jednak osobniczo zmienny. 93% ilości wchłoniętej łączy się z białkami osocza, w związku z tym objętość dystrybucji jest mała – wynosi 25 1. Okres półtrwania wynosi 10-12 h. 60-70% głiklazydu wydala się z moczem w formie co najmniej 8 nieczynnych metabolitów, 10-20% z kałem. Główny katabolit leku u człowieka utrzymuje aktywność antyagregacyjną. Lek podaje się w dawce np. 2 razy 40 mg – 3 razy 80 mg/24 h.

Czytaj dalej

HYDROTERAPIA

Jeden z najczęstszych sposobów leczenia tą metodą polega na stosowaniu zimnych okładów na podbrzusze w celu usunięcia przekrwienia, towarzyszącego naj- rozmaitszym schorzeniom przewlekłym wewnętrznych części rodnych. Na bóle- wpływają one w nieznacznym stopniu. Ponieważ okłady w ciągu krótkiego czasu ogrzewają się od ciepłej skóry, należy zmieniać jc często, przynajmniej co pół godziny. Celem uniknięcia parowania zimnej wody przepajającej kompres lekko wykręcony pokrywa się go zwykle warstwą zwyczajnej waty, która nie wchłania wilgoci, łub flanelą. Jeśli natomiast chodzi o uzyskanie odczynowego przekrwienia sięgającego także do warstw głębszych tkanek, pozostawiamy kompresy zimne przez czas dłuższy, przeciętnie 2-3 godzin, a więc aż do wyschnięcia ich. W takich przypadkach zimne okłady wysychające działają podobnie jak ciepło a priori stosowane, ale przekrwienie tą drogą uzyskane jest mniejsze i z tego powodu stosować je można jako najłagodniejszy środek leczniczy w różnych postaciach zapaleń nawet świeżych i przebiegających wśród podniesienia się ciepłoty.

Czytaj dalej

LBA W LECZENIU CHORÓB OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO

W latach 1966-1968 u chorych leczonych propranololem w dawce 120 mg/dobę z powodu schorzeń układu krążenia, a cierpiących równocześnie na migrenę zauważono, że w 50% przypadków zmniejsza się także liczba napadów migreny. Stwierdzenie to było tym korzystniejsze, że dotyczyło chorych, u których żadne leki uprzednio stosowane nie dawały zamierzonego skutku leczniczego [136, 822]. Podobne korzystne wyniki uzyskano w przypadkach profilaktycznego zapobiegania napadom migreny, stosując propranolol w dawkach od 80 do 240 mg/dobę [136, 329, 631, 646, 1053, 1065], Ekbom [279] podawał 28 chorym alprenolol w dawkach równoważnych do dawek propranololu zalecanego w profilaktyce migreny. Nie zauważył jednak po alprenololu żadnej poprawy w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, która miałaby się wyrażać zmniejszeniem siły i częstości występowania napadów migreny. Również zawiodły próby stosowania pindololu w leczeniu migrenowych bólów głowy [279, 913].

Czytaj dalej

SOTALOL

Farmakologiczne właściwości sotalolu i jego a-metylopochodnej – meta- lolu (MJ 1998) opisano w 1965 r. Sotalol jest słabym, lecz jedynym czystym” lekiem ß-adrenolitycznym. Działanie receptorowe sotalolu jest 5-15 razy słabsze niż działanie propranololu, lecz jest całkowicie pozbawione działania chinidynopodobnego, znieczulającego miejscowo oraz wewnętrznej aktywności sympatomimetycznej [928], Sotalol jest 6-20 razy mniej toksyczny od propranololu u różnych gatunków zwierząt [621],

Czytaj dalej

NOWOTWORY ZŁOŚLIWE MACICY

Z rozlicznych statystyk i zestawień klinicznych wynika, że przypadki mięsaka macicy stanowią niespełna 0,5% przypadków wszystkich guzów złośliwych tego narządu. Słusznie uchodzi on też za najrzadszy nowotwór złośliwy macicy. Jest w każdym razie zjawiskiem znacznie mniej pospolitym niż rak macicy, gdyż stosunek względnej częstości ich występowania jest mniej więcej jak 1: 40. W przeciwieństwie do raka mięsak rozwija się głównie w trzonie macicy mięsaki szyjki trafiają się o wiele rzadziej. Opisywano je jednak i w kikucie po nadpochwowym odcięciu macicy mieś .hakowatej.

Czytaj dalej

Odróżnienie zapalenia pęcherza od zapalenia miedniczek nerkowych

Odróżnienie zapalenia pęcherza od zapalenia miedniczek nerkowych (patrz niżej) jest już rzeczą trudniejszą i nie zawsze da się przeprowadzić bez cystoskopii, gdyż w obu przypadkach mocz będzie zawierał ropę. Za sprawą nerkową przemawia większa ilość białka w moczu i bolesność w okolicy nerek. Pewną wskazówkę daje płukanie pęcherza moczowego. W przypadkach zapalenia miedniczek jest ono rzeczą bardzo łatwą w przypadkach zapalenia pęcherza, mimo kilkakrotnego jego przepłukania, mocz bywa jeszcze mętny.

Czytaj dalej

BUDOWA CHEMICZNA A DZIAŁANIE LBA CZĘŚĆ 2

Dalsze badania pozwoliły na dodatkowe ustalenia wymogów strukturalnych o charakterze ogólnym. Rodnik izopropylowy w grupie aminowej L,BA może być wymieniony na inny rozgałęziony rodnik izoalkilowy, np. trzeciorzędowy rodnik izobutylowy w butoksaminie. Nie może to być rodnik metylowy lub etylowy, gdyż rodniki te są zbyt małe i nie zabezpieczają w wystarczającym stopniu grupy aminowej LBA przed tworzeniem w fazie, wodnej kationu aminowego, który kierowałby cząsteczką do polarnego zaczepu receptora a-adrenergicznego.

Czytaj dalej

Krążki Hodgeca

Wielkość i kształt krążka muszą być dobrane, gdyż zbyt duże lub za małe krążki nie odpowiadają celowi. Krążki za szerokie uciskają nadmiernie ściany pochwy i mogą łatwo wywołać odleżynę. Krążki zbyt długie nie mogą się pomieścić na przestrzeni między tylnym sklepieniem a dźwigaczami odbytu, co powoduje ich rychłe wypadnięcie. Krążki zaś zbyt wąskie zmieniają często swe położenie, a zatem ich działanie jest nierównomierne.

Najlepszymi w praktyce okazały się tzw. zmodyfikowane krążki Hodge‘a, mające dostatecznie szeroki koniec dolny. Krążki Hodgeca pierwotne oddają dobre usługi raczej u kobiet, które nie rodziły i których szczelina dźwigaczy jest wąska.

Wprawdzie dolny ich koniec nie jest szeroki, ale w przypadkach tych utrzymują się na mięśniach bardzo dobrze, nie cisną i nie wywołują odleżyn. Czytaj dalej

Szerzenie się raka macicy

Szerzenie się raka na otrzewną utrudnione jest przez tworzenie się zlepów ochronnych ponad miejscem zniszczonym przez nowotwór i oddzielenie tego ostatniego od wolnej jamy brzusznej. Zlepy te i zrosty mogą doprowadzić nawet do zupełnego zaniku zatoki Douglasa. Dopiero po zniszczeniu tej pokrywy zrostów rak może się dostać do jamy otrzewnowej. ad 2) Rozpad raka szyjki macicznej, który w poszczególnych jego typach występuje wcześniej lub później i odnosi się kolejno do rozmaitych miejsc nowotworowego nacieku, sprawia, że pierwotny kształt szyjki ulega zmianie i że ostatecznie w rozpadzie tym ginie nie tylko część pochwowa, ale i część nadpochwowa. Tym się tłumaczy, że opisane poprzednio obrazy wczesnego raka ulegają stopniowemu zatarciu i że w późniejszym okresie schorzenia trudno nieraz stwierdzić, czy mieliśmy do czynienia z postacią raka kalafiorowatego, z wrzodem rakowym, z naciekiem nowotworowym, czy też rakiem przewodu szyjki macicznej.

Czytaj dalej

STANY NIEDOBORU FOSFORANÓW

Etiologia [5, 8, 10, 12, 13]. Polekowe zubożenie organizmu w fosfor może być wynikiem: a) długotrwałego stosowania dużych dawek wodorotlenku glinowego (lek ten stosowany jest w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz do zwalczania hiperfosfatemii u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek), tlenku magnezowego lub węglanu glinowego, b) długotrwałego odżywiania pozajelitowego roztworami glukozy i aminokwasów pozbawionych fosforu, c) nadmiernego przemieszczenia fosforanów do komórek (np. w fazie normalizacji glikemii u chorych na cukrzycę z kwasicą ketonową, w zasadowicy oddechowej) lub d) nadmiernej utraty fosforanów przez nerki (np. u chorych po transplantacji nerek leczonych glikokortykosteroidami, w polekowych tubulopatiach lub przy nadużywaniu etanolu).

Czytaj dalej