Stosowanie estrogenów w okresie dziecięcym i dziewczęcym
Chlorowana pochodna trifenyloetyienu, chlorotrianizen (TACE), działa słabo estrogennie. Dawka leku wynosi 10-20 mg/24 h. Lek ten odkłada się w tkance tłuszczowej, skąd uwalnia się małymi porcjami. Leczenie substytucyjne. Głównym wskazaniem do leczenia substytucyjnego są:
CO MUSI ZAWIERAĆ OCENA BADAŃ NA ZWIERZĘTACH?
Ocena badania na zwierzętach musi uwzględniać znaczną rozpiętość międzygatunkową zależności działania od drogi wprowadzenia, a także fakt, że te same kancerogeny często indukują u różnych gatunków zwierząt nowotwory w niejednakowych umiejscowieniach narządowych.
Przewody Wolffa i Miillera
Przewody Wolffa i Miillera uchodzą zrazu do dolnej części omoczni (allantois) w okresie, kiedy wysuwa się ona jeszcze poza jamę ciała jako uchyłek końcowego jelita. Później, kiedy ściana brzuszna zostaje zamknięta w obrębie pępka, dochodzi do zróżnicowania się dolnego odcinka omoczni. Z części omoczni między pępowiną i ujściem przewodów Wolffa i Miillera powstaje ostatecznie w życiu pozapłodowym twór, zwany więzadłem pępkowym środkowym (lig. vesicoumbilicale mediate). Część środkowa bierze udział w tworzeniu się pęcherza moczowego, a część dolna w tworzeniu się cewki moczowej. Ramię zstępujące omoczni tworzy zatokę moczowo-płciową (sinus urogenitalis), ramię wstępujące – odbytnicę, a część ich wspólna – stek (cloaca).