Choroby weneryczne

Z chorób wenerycznych, z którymi spotykamy się najczęściej w czasie ciąży, jest rzeżączka i kiła. Dwoinki rzeżączki w czasie ciąży mogą zagnieździć się wyłącznie w dolnej części narządu rodnego, czyli w przedsionku i jego gruczołach, w cewce moczowej i kanale szyi. Do wnętrza jamy macicy nie dostają się, gdyż przez zrost doczesnej zagiętej z prawdziwą, jama nie istnieje. Natomiast po porodzie, wobec szerokiego rozwarcia szyi wtargnięcie drobnoustrojów do wnętrza macicy, a przez nią do jajowodów, jest bardzo ułatwione. W pierwszych dniach połogu zakażenie zazwyczaj nie ujawnia się, a dopiero po odrodzeniu się śluzówki i zamknięciu ujść macicy, oraz utrudnieniu odpływu odchodów, zjawia się temperatura i bóle w dolnej części brzucha jako objawy zapalenia jajowodów. W wyjątkowych przypadkach dołącza się zapalenie otrzewnej miednicy małej, które w bardzo szybkim czasie ustępuje. Są opisane rzadkie przypadki ogólnego zakażenia, na tle rzeżączkowym. Rzeżączka nie wpływa na występowanie poronień lub przedwczesnych porodów, ani też na rozwój i życie płodu. Jedynym niebezpieczeństwem, jakie grozi dziecku w czasie przesuwania się przez kanał rodny, jest zakażenie spojówek oka, które w razie pominięcia zabiegu Credego może spowodować następową ślepotę.

W przypadkach występowania kłykciu kończystych w pochwie, czy też na sromie, ciąża usposabia do ich wybitnego rozrostu (ryc. 204). Ropne zapalenie gruczołu Bartholina, które w następstwie jest zakaże-niem mieszanym z obecnością drobnoustrojów ropnych, może przed-stawiać duże niebezpieczeństwo następowego zakażenia połogowego.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *