Operacja stereotaktyczna

Operacja stereotaktyczna – zabieg mający na celu uzyskanie lokalnej destrukcji w określonej części mózgu poprzez elektrokoagulację, wprowadzenie formaliny lub innych substancji. pulsy – można pobudzać zdalnie dowolną implantowaną elektrodę, wywołując z góry zaplanowane reakcje emocjonalne i seksualne. Heath (1964) implantował elektrody do przegrody przezroczystej (w czasie zabiegów na mózgu u ludzi), których pobudzanie prądem elektrycznym powodowało wzmożoną potencję i rozkosz seksualną. Smirnov (1966) implantował elektrody w mózgu u 9 osobników (7 kobiet i 2 mężczyzn) z hiperkinezą postencefalityczną 10 oraz stosował stymulację elektryczną i elektrokoagulację w celu usunięcia uciążliwych drżeń ciała. Elektrody umieszczano za pomocą aparatu stereotaktycznego w głębokich strukturach mózgu (thalamus, nucleus caudatus, globus pallidus, hippocampus, nucleus amygdalae itp.) i w korze mózgowej. W sumie wszczepiano ponad 300 elektrod w celach leczniczych lub diagnostycznych. Większość pobudzanych elektrycznie okolic była neutralna emocjonalnie, jednakże ok. 10°/o pobudzanych „punktów” dawało w efekcie reakcje emocjonalne. „Punktami” tymi były: brzuszno-boczna i brzuszno-tylna okolica wzgórza wzrokowego, okolica podwzgórza, hippocampus, nucleus amygdalae, tegmentum i inne. Reakcje emocjonalne występowały raczej nagle, niezależnie od tego, co badani aktualnie myśleli, oraz niezależnie od sytuacji i ich postawy wobec badacza. Równocześnie zaś przeżywali oni emocje w ten sposób, jak gdyby były one częścią ich własnych, a nie obcych przeżyć. Każda reakcja emocjonalna była przeżywana nie tylko subiektywnie, lecz z towarzyszącymi jej typowymi zmianami zachowania się z odpowiednimi objawami motorycznymi i wegetatywnymi. U 2 spośród 7 kobiet w czasie pobudzania elektrodami pojawił się odczyn seksualny, przy czym u jednej wystąpił w postaci silnego podniecenia seksualnego i orgazmu. Przy powtarzaniu się tych reakcji pojawiły się objawy „miłości” do eksperymentatora (kobieta interesowała się nim, prosiła o powtórzenie zabiegów, przy czym miała, zachowany krytycyzm w stosunku do swojego postępowania i starała się ukryć swoje uczucia). Badania powyższe dowodzą, że stereotaktyczne pobudzanie lub elektrolityczne uszkodzenia różnych okolic podwzgórza, a także implantacja hormonów mogą spowodować odpowiednie zmiany w strukturach nerwowych zawiadujących męskim i żeńskim zachowaniem się, a więc mogą wywierać istotny wpływ na modyfikację zachowania się i odczuwania seksualnego człowieka.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *