CHOROBY KRWI I NARZĄDÓW KRWIOTWÓRCZYCH CZĘŚĆ 3
W niedokrwistości złośliwej (anaemia perniciosa) nie występują {chyba w ostatnim okresie schorzenia) żadne typowe zmiany w obrębie żeńskich narządów rodnych, a miesiączki odbywają się w prawidłowych odstępach czasu, jakkolwiek są bledsze. Tak samo i anemia nadbarwliwa (anaemia hyperchromica) nie wywiera jakiegoś wybitniejszego wpływu na kobiece części płciowe.
Zmiany w białym obrazie krwi, a przede wszystkim białaczka (leucaemia), prowadzą bardzo często do zaburzeń czynnościowych w obrębie kobiecych narządów płciowych, które polegają na skąpych miesiączkach i skłonności do zatrzymywania się miesiączek. W wyjątkowych przypadkach przychodzi do obfitych krwawień miesięcznych, które są przejawem ogólnej skazy krwotocznej. W przypadkach agranulocytosis stwierdza się niekiedy na sromie (podobnie, jak na języku, na podniebieniu lub na skórze) owrzodzenia.
W przebiegu białaczki limfatycznej fleutaemia lympkaiica) stwierdzamy niekiedy w okolicy pachwinowej miękkie i bolesne obrzmienia gruczołów, które mogą stać się powodem omyłek rozpoznawczych (z kiłą oraz miejscowymi procesami zapalnymi).
Krwawiączka (haemophilia) prawdziwa nie jest schorzeniem spotykanym u kobiet, aie tylko przez nie przenoszonym na dzieci. U kobiet, które są „konduktorami“ tego cierpienia, spotykamy w dużym odsetku przypadków (około 50%) pewne zaburzenia cyklu miesięcznego. Obfite miesiączki są jednak na ogół bardzo rzadkie. Czasami natomiast stwierdza się u takich jednostek duże krwawienia miesięczne w okresie dojrzewania (menmrhagiae pubtrialis). Krwotoki te mogą być szczególnie niebezpieczne. Krwawiączka nie opóźnia rozwoju płciowego i nie jest przyczyną zatrzymywania się miesiączek.
Dodaj komentarz