Dzieci neurasteniczne
Dzieci neurasteniczne mają zwykle obniżone łaknienie, co powoduje niedobór wagi, a nawet wzrostu. Są często ziemistoblade, mają podkrążone oczy, bardzo łatwo się pocą, szczególnie po zaśnięciu. Wykazują wszelkiego rodzaju zaburzenia narządowe, typowe dla dystonii wegetatywnej. Nadmierne zwracanie uwagi przez otoczenie dziecka na jego dolegliwości prowadzi łatwo do wytworzenia postawy hipochondrycznej.
Histeria występuje zwykle u osobników, którzy już w okresie przedchorobowym wykazywali przewagę procesów 'popędowo-uczucio- wych nad intelektualnymi, górowanie sfery wyobraźni i fantazji. Dzieci skłonne do reakcji histerycznych znamionuje egotyzm, sugestywność, kapryśność, bezkompromisowość w przeprowadzaniu swych zamiarów, pozerstwo i aktorstwo. Przy lżejszym nasileniu tych cech mówimy o osobowości histerotymicznej, przypadki szczególnie ciężkie zaliczamy do kręgu psychopatii. Osobnicy tacy są szczególnie skłonni do reagowania na niepowodzenia życiowe podświadomą ucieczką w chorobę, która służy im do tyranizowania otoczenia i przeprowadzania swych dążeń. Wystąpienie nerwicy wyraźnie nasila cechy charakterologiczne przed- chorobowe.
W okresie wczesnego dzieciństwa histeria występuje jednakowo często u chłopców, jak i u dziewcząt, później uderza wyraźna przewaga dziewcząt. Objawy kliniczne w histerii dziecięcej nie są zwykle tak różnorodne jak u dorosłych — stosunkowo często występują zespoły jednoobjawowe.
Dodaj komentarz