Formacje myślowe w rozwoju seksualnym
Jak się wydaje, rozwojowi seksualnemu człowieka towarzyszą następujące po sobie chronologiczne „formacje myślowe” udzielające poparcia zachowaniem: standaryzacja socjotechniczna społeczeństw pierwotnych, ideologiczno-polityczne (z odwołaniem do religii i filozofii) uzasadnienia etyki seksualnej, często zawarte w normatywnych elementach ról społecznych, opierające się na priorytecie rozumu (od chrystianizmu do freudyzmu) i wreszcie współczesne, estetyczno-humanistyczne poszukiwania ekspresji – mniej czy bardziej wszechstronnej.
Wszystkie aspekty wartościowania seksu, jakkolwiek są sprawą prywatnych wyborów i ocen wartościujących, to jednak podlegają–i nie mogą nie podlegać – działaniom organizacyjnym, kontrolnym i restrykcyjnym ze strony systemu społecznego.
Wielu społeczeństwom plemiennym, dziesiątkowanym przez klęski elementarne i wzajemne walki, niewątpliwie zależało na wartościach witalnych seksu, na wielodzietności, jak i na przyjemności wplecionej w re- kreacyjno-kompensacyjne funkcje obrzędów. Współczesne społeczeństwa państwowe, jakkolwiek różnie planujące i regulujące przyrost naturalny, cenią witalność seksualną, czego wyrazem może być choćby troska o zdrowie młodego pokolenia, zabiegi profilaktyczne w stosunku do anomalii, które mogłyby tej witalności zagrażać (niektóre dewiacje seksualne, narkomania, alkoholizm). Gatunkowy punkt widzenia może się w polityce społecznej państwa zmieniać na narodowy (np. odtworzenie potencjału biologicznego narodu po wojnie, czyli okresie masowych strat: Związek Radziecki, Polska) lub może być wąsko etnicznym, nazistowsko-rasis- towskim punktem widzenia (Niemcy hitlerowskie).
Dodaj komentarz