CHOROBY POLEKOWE SKÓRY
W obecnym piśmiennictwie coraz częściej są opisywane zmiany skórne powstałe pod wpływem działania niepożądanego leków stosowanych ogólnie lub miejscowo. ‘
Mechanizm powstawania polekowych zmian w obrębie skóry nie jest dostatecznie poznany, może on mieć charakter toksyczny lub alergiczny, a także mieszany toksyczno-alergiczny. Ustalenie związku między istniejącymi schorzeniami a stosowanym lekiem jest niekiedy bardzo trudne i w wielu przypadkach się nie udaje. U części osób rozpoznanie może być jednak potwierdzone na podstawie bardzo dokładnego wywiadu oraz badań laboratoryjnych.
Polekowe zmiany skóry nie mają w większości przypadków obrazu charakterystycznego dla danego leku, chociaż poszczególne leki mogą częściej niż pozostałe wywoływać niektóre objawy i schorzenia. Na przykład pochodne aminopirazolonu i barbital są jedną z najczęstszych przyczyn rumienia trwałego. Podobnie czas trwania i umiejscowienie wykwitów nie zawsze wskazują na ten sam rodzaj mechanizmu uszkadzającego, np, zmiany związane z nadwrażliwością na światło umiejscowione głównie w miejscach odsłoniętych, mogą być wywołane zarówno stosowaniem różnego typu związków fototoksycznych i fotoalergicznych, jak i awitaminozą, jak to występuje w pelagrze, a także zaburzeniami w mechanizmie replikacji DNA.
Dodaj komentarz