Koordynacyjna funkcja zalotów
Koordynacyjna funkcja zalotów nabiera szczególnego znaczenia u zwierząt, u których nie istnieją wewnętrzne mechanizmy regulujące owulację (ryby, ptaki).
Obserwuje się wtedy występowanie w procesie zalotów łańcucha reakcji instynktownych, w których każde następne zachowanie jednego z partnerów jest bodźcem sygnalnym dla zachowania drugiego. Zjawisko takie nosi nazwę łańcucha zalotów (courtship ckain) przykładem może tu być zachowanie ciernika trójkolczystego. W zachowaniu tym obserwujemy wzajemne zazębianie się poszczególnych reakcji behawioralnych samca i samicy prowadzące do pełnej korelacji funkcji rozrodczych. Poszczególne rodzaje zachowania występują zawsze w ściśle określonej kolejności (ryc. 4). Pojawienie się samicy z wypełnionym ikrą brzuchem na granicy terytorium samca powoduje, że wykonuje on tak zwany taniec zygzakowaty polegający na płynięciu w kierunku samicy, a następnie powracaniu w kierunku gniazda. W odpowiedzi na taniec zygzakowaty samica demonstruje swój wypełniony ikrą brzuch i płynie w kierunku samca. Samiec odwraca się wtedy do niej tyłem i płynie w kierunku wylotu gniazda, samica podąża za nim, samiec wskazuje jej wejście do gniazda, samica wpływa do gniazda, samiec potrąca ją szereg razy pyskiem w nasadę ogona, co powoduje złożenie ikry następnie samiec przepędza samicę ze swojego terytorium.
Dodaj komentarz