Choroby nerek, dziąseł, krtani, odbytu i serca – Kraków

Traktując osobowość jako zwartą strukturę cech i właściwości psychicznych przyjmujemy równocześnie, że każde zachowanie człowieka wiąże się z tą strukturą. Wszelkie próby wyróżniania seksualnych i poza- seksualnych cech osobowości były sztuczne i prowadziły do nieporozumień. Nie oznacza to jednak, że udział poszczególnych cech osobowości w zachowaniu seksualnym jest równomierny. Wydaje się, że szczególną rolę w tych zachowaniach odgrywają: potrzeba seksualna, cechy emocjonalne oraz umiejętność funkcjonowania społecznego. Potrzebę seksualną należy jednak rozpatrywać na tle innych potrzeb, uwzględniając ich hierarchię i nawyki w sposobie zaspokajania. Trudno także wyobrazić sobie realizację potrzeby seksualnej w całkowitym oderwaniu od sfery emocjonalnej. Nawet w przypadku osób, które skłonne byłyby preferować tzw. cool sex, nie ma pełnego wyeliminowania przeżyć emocjonalnych, a jedynie ich przekonstruowanie, polegające na rozbudowaniu przeżyć osobistych, jednostkowych, a ograniczaniu więzi emocjonalnej z partnerem. Zdrowa osobowość (chociaż trudna do obiektywnego zdefiniowania) charakteryzuje się ograniczonymi do minimum zakłóceniami w procesach regulacyjnych. Oznacza to, że potrzeba seksualna powinna być wkomponowana w strukturę osobowości w taki sposób, aby nie zakłócała przebiegu poszczególnych procesów psychicznych i nie była równocześnie jakimś wyodrębnionym fragmentem osobowości. Podobnie zachowanie seksualne powinno być jedną z form zachowań społecznych człowieka.