Choroby nerek, dziąseł, krtani, odbytu i serca – Kraków

Rozpoznanie ropnego zapalenia miedniczki i nerki nie może opierać się na stwierdzeniu tylko jednego, chociaż znamiennego objawu (np. ropomoczu). Bywa to bowiem powodem omyłek. W drodze badania klinicznego, rentgenowskiego i bakteriologicznego wyłącza się te sprawy chorobowe, które mogą być przyczyną błędu w rozpoznaniu (zapalenie cewki moczowej, pęcherza moczowego, gruźlica nerek, roponercze). W przypadkach zakażenia rzeżączkowego stwierdza się badaniem klinicznym obok zapalenia miedniczki nerkowej także zapalenie szyjki macicznej, cewki moczowej, a czasem jajowodów o podobnej etiologii.

Rokowanie w przebiegu zapalenia miedniczck nerkowych jest w znacznej części przypadków pomyślne. Objawy ostrego zapalenia ustępują szybko pod wpływem odpowiedniego leczenia. Zapalenie przewlekle utrzymuje się jednak nieraz przez długi czas mimo leczenia. Tylko wyjątkowo ciężkie ostre zapalenie – o ile nie zastosowano odpowiedniego leczenia – kończy się śmiercią wśród objawów śpiączki.

Zapalenie miedniczek nerkowych w ciąży lub w połogu jest zjawiskiem opisanym szczegółowo w podręcznikach położnictwa. Leczenie. W przypadkach ostrych chora musi pozostać w łóżku. Stosujemy dietę lekko strawną, dużą ilość płynów (wody alkaliczne) oraz środki moczopędne. Dieta mleczna jako wybitnie białkowa nie jest z początku schorzenia wskazana. Należy dbać o codzienne wypróżnienia. W razie dokuczliwych bólów zaleca się podawanie papaweryny w zastrzykach domięśniowych (a 0,04 Papaverini hydro- chlorki). Lek ten wpływa dodatnio na występujące czasem skurcze moczowodu, które mogą utrudniać odpływ moczu. Na okolicę nerek stosuje się ciepłe okłady (lub termofor).

Objawy ostre ustępują zwykle w ciągu kilku dni, jeśli odpływ moczu jest swobodny. Zakażenie bakteryjne zwalcza się dziś przez podawanie antybiotyków (penicylina, aureomycyna, streptomycyna).

Z środków farmaceutycznych zaleca się doustnie salol, urotropinę, heksal (od 2-3 g dziennie). Mocz musi oddziaływać kwaśno i dlatego w razie potrzeby należy go zakwasić przez równoczesne podawanie np. kwasu solnego. Działanie urotropiny musi być kontrolowane, gdyż lek ten powoduje czasem podrażnienie pęcherza moczowego.