Szerzenie się raka macicy
Szerzenie się raka na otrzewną utrudnione jest przez tworzenie się zlepów ochronnych ponad miejscem zniszczonym przez nowotwór i oddzielenie tego ostatniego od wolnej jamy brzusznej. Zlepy te i zrosty mogą doprowadzić nawet do zupełnego zaniku zatoki Douglasa. Dopiero po zniszczeniu tej pokrywy zrostów rak może się dostać do jamy otrzewnowej. ad 2) Rozpad raka szyjki macicznej, który w poszczególnych jego typach występuje wcześniej lub później i odnosi się kolejno do rozmaitych miejsc nowotworowego nacieku, sprawia, że pierwotny kształt szyjki ulega zmianie i że ostatecznie w rozpadzie tym ginie nie tylko część pochwowa, ale i część nadpochwowa. Tym się tłumaczy, że opisane poprzednio obrazy wczesnego raka ulegają stopniowemu zatarciu i że w późniejszym okresie schorzenia trudno nieraz stwierdzić, czy mieliśmy do czynienia z postacią raka kalafiorowatego, z wrzodem rakowym, z naciekiem nowotworowym, czy też rakiem przewodu szyjki macicznej.
STANY NIEDOBORU FOSFORANÓW
Etiologia [5, 8, 10, 12, 13]. Polekowe zubożenie organizmu w fosfor może być wynikiem: a) długotrwałego stosowania dużych dawek wodorotlenku glinowego (lek ten stosowany jest w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz do zwalczania hiperfosfatemii u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek), tlenku magnezowego lub węglanu glinowego, b) długotrwałego odżywiania pozajelitowego roztworami glukozy i aminokwasów pozbawionych fosforu, c) nadmiernego przemieszczenia fosforanów do komórek (np. w fazie normalizacji glikemii u chorych na cukrzycę z kwasicą ketonową, w zasadowicy oddechowej) lub d) nadmiernej utraty fosforanów przez nerki (np. u chorych po transplantacji nerek leczonych glikokortykosteroidami, w polekowych tubulopatiach lub przy nadużywaniu etanolu).
Leczenie zaburzeń popędu płciowego
Zadowalające wyniki uzyskano w zakresie wywoływania dojrzewania płciowego, jak i w utrzymaniu czynności płciowych u mężczyzn.
FARMAKOLOGIA LEKÓW P-ADRENOLITYCZNYCH
Synteza i wprowadzenie do leczenia klinicznego toków fi-ad reno] i tycznych (LBA) nie było dziełem przypadku, lecz konsekwencją rozwoju biochemii i farmakologii synapsy wspótczulnej. Źródeł odkrycia LBA należy szukać w teorii haptenów Ehrlicha, w badaniach Langleya nad substancją recepcyjną mięśni, w badaniach Dalo’a nad podwójnym charakterem działania adrenaliny, w teorii Clarka i Gadduma o współdziałaniu leków z receptorami oraz w hipotezie Ahląuista o dwu typach receptorów adrenergicz- nych.