Dzienne archiwum: 22 lutego 2015

Leczenie wtórnego braku miesiączki

Leczenie wtórnego braku miesiączki jest zadaniem o wiele wdzięczniejszym niż leczenie pierwotnego jej braku. Dłuższe zatrzymanie miesiączki niejednokrotnie spostrzega się po przebytym porodzie. W tych przypadkach, które dowodzą przejściowego osłabienia czynności dokrewnych jajników, należy jednak rozpocząć leczenie nie wcześniej niż dopiero w sześć miesięcy po porodzie. W tym bowiem okresie miesiączka zwykle wraca. Dawki po 2-3 mL estradiolu dwa razy w odstępach czterotygodniowych, powtórzone po upływie miesiąca, są zazwyczaj wystarczające do uregulowania na przyszłość cyklu miesięcznego.

Czytaj dalej

ZDANIE MASTERSA I JOHNSONA

Według Mastersa i Johnson (1966) erekcja prącia w fazie podniecenia jest pierwszą reakcją fizjologiczną na efektywną stymulację seksualną. Siła erekcji nie jest wprost proporcjonalna do stopnia podniecenia seksualnego. Spotyka się przypadki wystąpienia pełnej erekcji przy bardzo słabym podnieceniu seksualnym oraz słabe erekcje, a nawet ich całkowity brak, mimo istnienia bardzo silnego podniecenia seksualnego. Przedłużanie się fazy podniecenia seksualnego może wieść do naprzemiennie wahającej się intensywności erekcji, co uzależnione jest od mniej lub bardziej efektywnych technik stymulacyjnych. Bodźce pozaseksualne (hałas, zmiana sytuacji itp.) mogą powodować obniżenie się lub całkowity zanik erekcji, mimo kontynuacji stymulacji seksualnej.

Czytaj dalej

DIATERMIA – DALSZY OPIS

Niejednokrotnie zalecano stosowanie diatermii okolicy cewki moczowej i szyjki macicznej w nie powikłanej rzeżączce kobiecej i to od strony pochwy, przy czym temperatura powinna dochodzić do 45-470, a czas trwania nagrzewania wynosić 20-30 minut. Ale i w cierpieniach ginekologicznych o nieokreślonym obrazie anatomicznym, a więc w przypadkach bołesności okolicy krzyżowej, kości kręgów ogonowych, mięśni pośladków i ud – diatermia oddaje bardzo dobre usługi.

Jeśli zależy na spotęgowaniu działania ciepła, a nie ma żadnych przeciwwskazań i chore nie są przed miesiączką lub bezpośrednio po niej, można stosować diatermię pochwową, a więc przez założenie jednej z elektrod do pochwy. W przypadkach budzących jednak jakiekolwiek wątpliwości rozpoznawcze lepiej poprzestać na diatermii zewnętrznej.

Czytaj dalej

Podstawowe zadania zawodowe specjalistó rehabilatycyjnych

W chwili obecnej powinien to być podział na specjalizację z zakresu rehabilitacji w schorzeniach narządów wewnętrznych z głównym akcentem na rehabilitację kardiologiczną (5 min ludzie w Polsce cierpi na nadciśnienie i schorzenia układu krążenia, wymagające ruchowego usprawniania) oraz rehabilitację w schorzeniach aparatu ruchowego i niedowładach prowadzących do upośledzonej lokomocji. Należy sądzić, że z biegiem lat, w związku z rozwojem rehabilitacji jako dziedziny medycyny i wychowania fizycznego, nastąpi dalszy podział na bardziej specjalistyczne działy, do których dopasowane zostaną metody kształcenia specjalistów.

Czytaj dalej

Monogamia

Monogamia była regulacją zapewniającą trwałość rodziny, a umacniały ją regulacje prawne związane z wartością własności (dziedziczenie). Autokreacja osoby w tradycyjnym systemie rodziny była pozycyjna, wynikała z zajmowania kolejnych, hierarchicznych pozycji przypisanych płci i wiekowi, a małżeństwo nie regulowało wszystkich stosunków pary, tylko te, które były związane z biologiczną i społeczną ochroną potomstwa. Małżeństwo było bowiem włączone w szerszy układ rodowo-rodzinny, obudowany wzorami i wskazówkami formułowanymi wprost. Emancypacja małżeństwa z układu rodowo-rodzinnego była także przeniesieniem totalnego charakteru potrzeb zaspokajanych w rodzinie (asekuracji, ekspresji, socjalizacji, prestiżu) na układ małżeński. Z drugiej strony, autonomizacja osoby w stosunku do systemów społecznych, nie tylko rodzinnych, przyczyniła się do innego traktowania małżeństwa. Stało się ono polem kreacji osobistej, nie pozycyjnej. Najgorzej dzieje się w małżeństwie wtedy, gdy nie zaspokaja ono tych potrzeb, bo jest hamulcem rozwoju człowieka.

Czytaj dalej

Kryterium rozróżniania pornografii

Można stosować inne kryterium rozróżniania dzieła sztuki i pornografii. Uczynił to Sąd Rzeszy Niemieckiej. Zgodnie z orzeczeniem tego Sądu, pismo będzie „nierządne” (unzuchtig), jeżeli może obrazić poczucie wstydliwości i moralności (obyczajności) w sferze seksualnej. Mamy tu znowu kryterium natury subiektywnej, nawiązujące nie do intencji kolportera, lecz do świadomości odbiorcy. Jeżeli odbiorca, widz czy czytelnik odbiera utwór ze zgorszeniem, będzie to utwór pornograficzny.

Czytaj dalej