Torbielako-gruczolak śluzowy
– 1 Torbielako-gruczolak śluzowy jajnika, zwany zwyczajnie torbielakiem śluzowym, jest guzem, który dochodzi nieraz do wielkich rozmiarów i odznacza się wówczas także dużą wagą. Jest największym guzem spotykanym w ustroju człowieka, ä jego płynna zawartość może wynosić nieraz kilkadziesiąt litrów. Tych potwornych rozmiarów guzy należą jednak już dziś do rzadkości, gdyż są usuwane operacyjnie zwykle wkrótce po rozpoznaniu.
Duże torbielaki śluzowe są połączone najczęściej zrostami z przednią ścianą brzuszną, z siecią, z jelitami, z wątrobą itd. Zrosty te wytwarzają się tym bardziej w przypadkach skrętu guza lub pęknięcia którejś z powierzchownych jego torbieli wtórnych.
Torbielaki śluzowe stanowią prawie dwie trzecie wszystkich nowotworów jajnika. Występują z reguły jako guzy jednostronne. Wyścielający je wysoki palisadowy' nabłonek wytwarza substancję podobną do śluzu, różniącą się jednak szeregiem odczynów chemicznych od mucyny, tzw. pseudomucynę. Ma ona barwę żółtawą, szarozielonkawą lub brunatnawą w zależności od mniejszej lub większej domieszki surowicy oraz rozkładającego się barwnika krwi.
Torbielaki śluzowe jednokomorowe są o wiele rzadsze od wiełokomoro- wych. Przyczyna tego leży we właściwej nowotworom tym skłonności do wrastania w łącznotkankową ścianę torbieli cewkowatych tworów gruczołowych i tworzenia po zamknięciu cewek gruczołowych nowych torbieli wtórnych. Po zamknięciu się ujść cewek gruczołowych czynność wyściela- j ącegoj e nabłonka utrzymuje się n adal, co prowadzi do stopniowego rozdęcia i powiększenia się komór torbielaka.
Wzrost guzów jednokomorowych zależy przede wszystkim od ciągłego wytwarzania pseudomucyny, natomiast w torbie- lakach wielokomorowych główną rolę odgrywa rozrost tworów gruczołowych.
Dodaj komentarz