ZDANIE MASTERSA I JOHNSONA
Według Mastersa i Johnson (1966) erekcja prącia w fazie podniecenia jest pierwszą reakcją fizjologiczną na efektywną stymulację seksualną. Siła erekcji nie jest wprost proporcjonalna do stopnia podniecenia seksualnego. Spotyka się przypadki wystąpienia pełnej erekcji przy bardzo słabym podnieceniu seksualnym oraz słabe erekcje, a nawet ich całkowity brak, mimo istnienia bardzo silnego podniecenia seksualnego. Przedłużanie się fazy podniecenia seksualnego może wieść do naprzemiennie wahającej się intensywności erekcji, co uzależnione jest od mniej lub bardziej efektywnych technik stymulacyjnych. Bodźce pozaseksualne (hałas, zmiana sytuacji itp.) mogą powodować obniżenie się lub całkowity zanik erekcji, mimo kontynuacji stymulacji seksualnej.
DIATERMIA – DALSZY OPIS
Niejednokrotnie zalecano stosowanie diatermii okolicy cewki moczowej i szyjki macicznej w nie powikłanej rzeżączce kobiecej i to od strony pochwy, przy czym temperatura powinna dochodzić do 45-470, a czas trwania nagrzewania wynosić 20-30 minut. Ale i w cierpieniach ginekologicznych o nieokreślonym obrazie anatomicznym, a więc w przypadkach bołesności okolicy krzyżowej, kości kręgów ogonowych, mięśni pośladków i ud – diatermia oddaje bardzo dobre usługi.
Jeśli zależy na spotęgowaniu działania ciepła, a nie ma żadnych przeciwwskazań i chore nie są przed miesiączką lub bezpośrednio po niej, można stosować diatermię pochwową, a więc przez założenie jednej z elektrod do pochwy. W przypadkach budzących jednak jakiekolwiek wątpliwości rozpoznawcze lepiej poprzestać na diatermii zewnętrznej.
Podstawowe zadania zawodowe specjalistó rehabilatycyjnych
W chwili obecnej powinien to być podział na specjalizację z zakresu rehabilitacji w schorzeniach narządów wewnętrznych z głównym akcentem na rehabilitację kardiologiczną (5 min ludzie w Polsce cierpi na nadciśnienie i schorzenia układu krążenia, wymagające ruchowego usprawniania) oraz rehabilitację w schorzeniach aparatu ruchowego i niedowładach prowadzących do upośledzonej lokomocji. Należy sądzić, że z biegiem lat, w związku z rozwojem rehabilitacji jako dziedziny medycyny i wychowania fizycznego, nastąpi dalszy podział na bardziej specjalistyczne działy, do których dopasowane zostaną metody kształcenia specjalistów.
Monogamia
Monogamia była regulacją zapewniającą trwałość rodziny, a umacniały ją regulacje prawne związane z wartością własności (dziedziczenie). Autokreacja osoby w tradycyjnym systemie rodziny była pozycyjna, wynikała z zajmowania kolejnych, hierarchicznych pozycji przypisanych płci i wiekowi, a małżeństwo nie regulowało wszystkich stosunków pary, tylko te, które były związane z biologiczną i społeczną ochroną potomstwa. Małżeństwo było bowiem włączone w szerszy układ rodowo-rodzinny, obudowany wzorami i wskazówkami formułowanymi wprost. Emancypacja małżeństwa z układu rodowo-rodzinnego była także przeniesieniem totalnego charakteru potrzeb zaspokajanych w rodzinie (asekuracji, ekspresji, socjalizacji, prestiżu) na układ małżeński. Z drugiej strony, autonomizacja osoby w stosunku do systemów społecznych, nie tylko rodzinnych, przyczyniła się do innego traktowania małżeństwa. Stało się ono polem kreacji osobistej, nie pozycyjnej. Najgorzej dzieje się w małżeństwie wtedy, gdy nie zaspokaja ono tych potrzeb, bo jest hamulcem rozwoju człowieka.
Kryterium rozróżniania pornografii
Można stosować inne kryterium rozróżniania dzieła sztuki i pornografii. Uczynił to Sąd Rzeszy Niemieckiej. Zgodnie z orzeczeniem tego Sądu, pismo będzie „nierządne” (unzuchtig), jeżeli może obrazić poczucie wstydliwości i moralności (obyczajności) w sferze seksualnej. Mamy tu znowu kryterium natury subiektywnej, nawiązujące nie do intencji kolportera, lecz do świadomości odbiorcy. Jeżeli odbiorca, widz czy czytelnik odbiera utwór ze zgorszeniem, będzie to utwór pornograficzny.
CHOROBY KRWI I NARZĄDÓW KRWIOTWÓRCZYCH CZĘŚĆ 3
W niedokrwistości złośliwej (anaemia perniciosa) nie występują {chyba w ostatnim okresie schorzenia) żadne typowe zmiany w obrębie żeńskich narządów rodnych, a miesiączki odbywają się w prawidłowych odstępach czasu, jakkolwiek są bledsze. Tak samo i anemia nadbarwliwa (anaemia hyperchromica) nie wywiera jakiegoś wybitniejszego wpływu na kobiece części płciowe.
Zmiany w białym obrazie krwi, a przede wszystkim białaczka (leucaemia), prowadzą bardzo często do zaburzeń czynnościowych w obrębie kobiecych narządów płciowych, które polegają na skąpych miesiączkach i skłonności do zatrzymywania się miesiączek. W wyjątkowych przypadkach przychodzi do obfitych krwawień miesięcznych, które są przejawem ogólnej skazy krwotocznej. W przypadkach agranulocytosis stwierdza się niekiedy na sromie (podobnie, jak na języku, na podniebieniu lub na skórze) owrzodzenia.
Jak pocieszać lekarza? Część 2
Mówimy: „Jak mówi przysłowie, doktorze? Lepiej później niż nigdy”. Leżąc na łóżku po operacji, w czasie której zostaliśmy uśpieni:
Ogólna ocena zjawiska przestępczości seksualnej część 2
Wielu wybitnych myślicieli (do których należy zmarły przed kilku laty znakomity filozof współczesny T. Adorno) uważa, że interwencję represji karnej trzeba ograniczać do tych tylko zachowań jednostki, w których przejawia się przemoc, gwałt, gdy naprawdę zostaje wyrządzona człowiekowi realna krzywda fizyczna czy moralna, gdy czyny sprawców poważnie zakłócają układ stosunków społecznych. Natomiast do sfery dobrowolnych intymnych stosunków między ludźmi dorosłymi prawo karne nie powinno się wtrącać. Istnieje bowiem zastrzeżona sfera wolności osobistej, w której jednostka rozstrzyga swe konflikty wewnętrzne nie tylko w drodze wolnego wyboru, lecz nawet na mocy „moralności osobistej”, jeżeli swoim postępowaniem nikomu uszczerbku nie przynosi.
Poziom centralny
Poziom ponadprzysadkowy. Ośrodki, z których pochodzą sygnały pozapodwzgórzowe, znajdują się w różnych punktach centralnego układu nerwowego, zwłaszcza w układzie limbicznym, ciele migdałowatym i hipokampie. Istnieje tu regulacja andrenergiczna: noradrenalina stymuluje czynności ośrodków, serotonina – działa na nie hamująco (Bliss i wsp., 1972).
Grupy pacjentów z zaburzeniami potencji
Do grupy pacjentów z zaburzeniami potencji i objawami maniakslno- -depresyjnymi należało 27 osób. Charakterystyczne objawy choroby wysuwały się na plan pierwszy zaburzenia potencji wymieniono jedynie marginesowo lub w ogóle nie ujawniano ich przed lekarzem. Dopiero przy obiektywnych rejestracjach i dokładniejszym wywiadzie można było stwierdzić impotencję. Najczęściej skarżyli się na impotencję ci, którzy ulegali zespołom depresyjnym. Także schizoirenicy przy omawianiu objawów choroby nie ujawniali impotencji.
Choroby weneryczne
Z chorób wenerycznych, z którymi spotykamy się najczęściej w czasie ciąży, jest rzeżączka i kiła. Dwoinki rzeżączki w czasie ciąży mogą zagnieździć się wyłącznie w dolnej części narządu rodnego, czyli w przedsionku i jego gruczołach, w cewce moczowej i kanale szyi. Do wnętrza jamy macicy nie dostają się, gdyż przez zrost doczesnej zagiętej z prawdziwą, jama nie istnieje. Natomiast po porodzie, wobec szerokiego rozwarcia szyi wtargnięcie drobnoustrojów do wnętrza macicy, a przez nią do jajowodów, jest bardzo ułatwione. W pierwszych dniach połogu zakażenie zazwyczaj nie ujawnia się, a dopiero po odrodzeniu się śluzówki i zamknięciu ujść macicy, oraz utrudnieniu odpływu odchodów, zjawia się temperatura i bóle w dolnej części brzucha jako objawy zapalenia jajowodów. W wyjątkowych przypadkach dołącza się zapalenie otrzewnej miednicy małej, które w bardzo szybkim czasie ustępuje. Są opisane rzadkie przypadki ogólnego zakażenia, na tle rzeżączkowym. Rzeżączka nie wpływa na występowanie poronień lub przedwczesnych porodów, ani też na rozwój i życie płodu. Jedynym niebezpieczeństwem, jakie grozi dziecku w czasie przesuwania się przez kanał rodny, jest zakażenie spojówek oka, które w razie pominięcia zabiegu Credego może spowodować następową ślepotę.
Cele wykreślenia osi miednicy
Celem wykreślenia osi miednicy, Hodge i inni podzielili miednicę na 5 płaszczyzn, biegnących równolegle do płaszczyzny wchodu.
Pedagogika
Wreszcie pedagogika musi być i jest głęboko zainteresowana formowaniem poglądu jednostki na świat, kształtowaniem jej postaw moralnych szeroko pojmowanych, unowocześnianiem poglądów młodych ludzi na życie i na przeznaczenie człowieka w tym życiu, na hierarchię wartości (na to, co w życiu najcenniejsze, najważniejsze), na hierarchę celów, które w życiu chce się osiągać, oraz moralną ocenę dróg prowadzących do tych celów. Nie ma żadnej potrzeby szerzej uzasadniać faktu, iż wszelkie wypaczenia w dziedzinie życia seksualnego i erotycznego, anachroniczna lub pseudoawangardowa postawa w zakresie tych spraw znajdują poważne reperkusje w poglądzie na świat jednostki i mogą prowadzić do wypaczenia jej sylwetki moralnej. Będąc bardzo odlegli od tych poglądów, które cały problem moralności sprowadzały do wąsko pojmowanej dziedziny seksu, jesteśmy jednocześnie przekonani, że pedagogicznie niesłuszne, a społecznie niebezpieczne jest całkowite negowanie związku, jaki zachodzi między moralnością a sferą życia seksualnego ludzi. Nie dlatego, że przeżycia z tego zakresu są rzekomo z reguły ujemne moralnie (jak to głosiła tradycyjna etyka katolicka), lecz dlatego, że w trakcie i w wyniku związków erotycznych ludzie wchodzą z sobą w bardzo bliskie i intymne kontakty, w których wzajemne długi i zobowiązania wykraczają poza wąską sferę płciową, a ewentualne nadużycia i nieliczenie się z nimi przez partnera głęboko ich unieszczęśliwiają.
SEKSUALNOŚĆ A NEUROENDOKRYNOLOGIA
Neuroendokrynologia, podobnie jak seksuologia, jest jedną z tych dyscyplin naukowych, które z powodu istoty badanych przedmiotów wysuwają się na pierwszy plan zainteresowań człowieka. Trudno bowiem znaleźć bardziej fascynujące umysł ludzki zagadnienie niż właśnie funkcjonowanie mózgu, a szczególnie związanej z procesami psychicznymi kory mózgowej, natomiast zaspokajanie potrzeb seksualnych – nawet dla ludzi, którym obca wydaje się droga poszukiwań twórczych czy choćby refleksji nad nią – nosi de facto piętno ważnego, choć nie zawsze uświadomionego celu w hierarchii ich dążeń.