Piersi i brodawki
Piersi u mężczyzny pozostają niedorozwinięte, z wyjątkiem przypadków ginekomastii. Piersi i brodawki sutkowe są ważnymi strefami erogenicznymi – zarówno u kobiet jak i u mężczyzn.
Seks jako temat artystyczny
Tematy seksualne dominujące w czyjejś twórczości, niezależnie od tego, w jaki sposób zostały zmodyfikowane, mogą być odbiciem rzeczywistej historii życia artysty. Związki te oscylują między dosłownością opisów a nieczytelnymi dla odbiorcy aluzjami. Czasem chodzi o brak, czasem o nadmiar, o fascynację seksem, o lęk przed jego władzą czy przed jego niedostatkiem mogą być formy zastępcze życia seksualnego albo jest to wyraz jego pełni. Mimo to wyprowadza się często zbyt daleko idące wnioski, zakładając, że istnieje ścisły związek między autentycznymi zainteresowaniami artysty a jego twórczością. Na przykład w twórczości O. Wilde’a pojawia się często motyw miłości homoseksualnej, i w tym przypadku jest to odbicie rzeczywistych skłonności autora, znanych ze źródeł pozaartystycznych. Poezję H. Poświatowskiej możemy interpretować jako autentyczny wyraz zainteresowań seksualnych, ponieważ potwierdzenie tego znajdujemy w jej autobiograficznym utworze prozatorskim.
Gonadotrofina
Hormon pobudzający do czynności pęcherzyki jajnikowe (tylakentryna) wpływa na wzrost komórek warstwy ziarnistej pęcherzyków powodując ich dojrzewanie. Nie jest jednak w stanie przeciwdziałać zanikowi komórek osłonki pęcherzyków. Według wszelkich danych wpływa u kobiety także na jajeczkowanie, być może razem z hormonem luteinizującym (metakentryną).
Środki znieczulające
Wprowadzanie rozszerzadeł Hegara nie zawsze jest rzeczą łatwą, szczególnie u kobiet, które nie rodziły lub u których kanał szyjki jest częściowo zarośnięty lub bliznowato zmieniony. Co więcej, rozszerzanie szyjki w czasie stosunkowo krótkim przyprawia kobietę o ból tym przykrzejszy, im wrażliwsza jest kobieta i im trudniejsze zakładanie prętów. Nic też dziwnego, że niejednokrotnie okazuje się konieczne stosowanie środków znieczulających szyjkę maciczną, wstrzykiwanych przed rozpoczęciem jej rozszerzenia.
Powolne rozszerzenie kanału szyjki macicznej przy pomocy wprowadzonych pręcików blaszecznicy umożliwione jest dzięki pęcznieniu ich pod wpływem wydzieliny części pochwowej. Czytaj dalej
MIŁOŚĆ EROTYCZNA W KATEGORIACH FIZJOLOGICZNYCH
Miłość erotyczna, rozpatrywana w kategoriach fizjologicznych, jest procesem uczuciowym rozwijającym się na podłożu potrzeby seksualnej. Posiada pewną autonomię, której granice do dzisiejszego dnia nie zostały poznane. Potrzeba seksualna ulega ewolucji w rozwoju osobniczym człowieka zgodnie z prawami biologicznymi dotyczącymi wieku człowieka, przy czym w kształtowaniu jej dużą rolę odgrywają czynniki psychiczne i społeczno-kulturowe. W okresie dojrzewania dochodzi do szybkiego wzrostu siły potrzeby seksualnej, co zbiega się w czasie z równoczesnym wzrostem wydzielania androgenów. Około 20 roku życia u mężczyzny siła potrzeby seksualnej jest największa, po czym powoli, lecz stopniowo obniża się do około 50 roku życia. Odtąd tempo słabnięcia potrzeby seksualnej stale się nasila. U kobiet siła potrzeby seksualnej nie kształtuje się tak jednolicie jak u mężczyzn oraz podlega znacznym wahaniom, głównie pod wpływem hamulców psychicznych i społeczno-kulturowych.
Obmacywanie części pochwowej
Obmacywanie części pochwowej w obrębie wspomnianego rozlanego zgrubienia wykazuje jego niezwykłą zbitość, która jednak nie ma cech elastyczności, jakby ta część partio vaginalis nie była zbudowana z komórek mięśniowych. Cecha ta uwydatnia się zwłaszcza w przypadkach, kiedy naciek rakowy zajmuje tylko jedną wargę lub jej kawałek, gdyż wówczas można łatwo porównywać zdrowe tkanki z częścią schorzałą. Również i w przypadkach, w których powstało drobne, powierzchowne owrzodzenie części pochwowej, dno i brzegi jego odznaczają się właśnie j tą nieelastyczną zbitością, która nie przypomina zupełnie chorobowo zmienionych i twardych tkanek, jakie stwierdzamy np. w nieżycie szyjki macicznej. W początkach swych rak nie powoduje zmiany kształtu części pochwowej. Zaznacza się ona dopiero w dalszym jego rozwoju.
Potrzeba kontaktu emocjonalnego
Istnieje wiele danych wskazujących na to, że dzieci pozbawione w różnych fazach rozwojowych właściwych tym fazom warunków zaspokajania potrzeby kontaktu emocjonalnego rozwijają się nieprawidłowo, co rzutuje później na ich życie jako ludzi dojrzałych.
Guzy torbielowate
Torbiel skórzasta, czyli potworniak dojrzały (cystis dermoidalis vel teratoma adultum, coaetaneum). Torbiele skórzaste jajnika stanowią około 10% wszystkich guzów tego narządu. Występują one z reguły w jednym jajniku, w pokaźnym jednak odsetku przypadków (ponad 10 %) spotykamy je – i to czasem w większej liczbie – w obu jajnikach. Stwierdzamy je w każdym wieku. Opisywano je zarówno u płodów (nawet niedonoszonych), jak i u osób starszych powyżej osiemdziesiątego roku życia. Są guzami łagodnymi, rosnącymi wolno i rzadko kiedy przekształcającymi się w nowotwory złośliwe (około 3%). Nigdy prawie nie dochodzą do wielkości średniej torbieli rzekomomu cyn owej. Jeśli są mniejszych rozmiarów, nie powodują żadnych dolegliwości, tak że przez długi czas mogą pozostać nie rozpoznane.
Skręt szypuły guza
Raz rozpoczęty obrót postępuje dalej w sprzyjających warunkach.
Skręt szypuly jajnika może być niekiedy bardzo znaczny i dochodzi do dziesięciu lub nawet więcej pełnych obrotów. Podlega on, jak chcą niektórzy badacze, pewnej regule, tj. w przypadkach guzów lewostronnych następuje na prawo, a w przypadkach guzów prawostronnych – na lewo. Wskutek mechanicznego pociągania wtórnemu skrętowi (zwykle o i8o°) ulega czasem i macica.
Skręt szypuły zdarza się najczęściej w przypadkach torbieli średniej wielkości, mających swobodę poruszania się w obrębie jamy brzusznej. O wiele rzadziej ulegają temu powikłaniu niewielkie lite guzy jajnika. Duże guzy nie są ze względu na swą wielkość zbytnio ruchome i tym się tłumaczy, że szypula ich ulega skrętowi tylko wyjątkowo. Czytaj dalej
Wyniki badań nad erekcją
Na podstawie wyników badań warto skorygować pewien przestarzały pogląd. We wcześniejszych pracach oraz podręcznikach fizjologii (Winterstein, 1953) wyrażano pogląd, że przyczyną erekcji w czasie snu jest przepełnienie pęcherza. Jednakże my stwierdziliśmy, że u zdrowego mężczyzny erekcje pojawiają się okresowo w ciągu całej nocy, natomiast u niektórych mężczyzn pojawiają się dopiero rano, przy przebudzeniu. Osoby badane miały uczucie, że erekcje występowały bezpośrednio przed przebudzeniem, co można tłumaczyć tym, że erekcje wystąpiły przy pierwszych ruchach, bezpośrednio po przebudzeniu się. Pogląd, że erekcje poranne są spowodowane przepełnionym pęcherzem nie znajduje potwierdzenia. Fisher i współpracownicy (1965) zgadzają się z poglądem Ohlmeyera i Brilmayera (1947) głoszącym, że erekcje poranne nie mają nic wspólnego z wypełnieniem pęcherza. Autorzy ci jednak przyjmują, że te erekcje są kontynuacją tych, które występują w ostatniej fazie REM. Obecność lub nieobecność tych erekcji zależna jest od tego, czy osoba przebudziła się rano z fazy REM lub snu NREM. Ohlmeyer i Bril- m&yer (1947) odkryli, że erekcje pojawiają się zarówno przy nocnym przebudzeniu jak i rano. W naszych badaniach można było zaobserwować erekcje tuż po przebudzeniu się, które nie miały żadnego powiązania z fazami REM. Natomiast można było stwierdzić przepełnienie pęcherza. Zjawisko to można wyjaśnić w ten sposób, że rano istnieje silniejsza skłonność do erekcji i być może wpływ na nią wywiera między innymi pełny pęcherz. Wypełnienie pęcherza nie wywiera jednak bezpośredniego wpływu na wystąpienie erekcji. Fenomenologia erekcji, to znaczy subiektywny rodzaj odczucia z tym związanego, wydaje się Fisherowi i współpracownikom (1965) istotna, ponieważ „subiektywnie spostrzegana jakość erekcji być może mogłaby się przyczynić do wyjaśnienia nocnych i porannych erekcji. Oprócz tego miałoby to znaczenie dla stwierdzenia, w jakim stopniu erekcje są związane z aktywnością fizjologiczna, a w jakim stopniu mają podłoże psychiczne”.
ODRUCH EJAKULACJI
Odruch ejakulacji ma taką samą drogę doprowadzającą jak odruch erekcji, lecz sumowanie się pobudzeń, związane zwykle z narastaniem rozkoszy seksualnej, wiedzie w końcu do wyzwolenia orgazmu, co u mężczyzny związane jest z ejakulacją, a u kobiety ze skurczami platformy orgazmu i mięśni macicy. W obrębie rdzenia sumowanie się pobudzeń w ośrodku erekcji wiedzie w końcu do przechodzenia ich do współczul- nego ośrodka ejakulacji w segmentach lędźwiowych (L-l do L-3) oraz do przywspółczulnego ośrodka ejakulacji w segmentach krzyżowych (S-3 i S-4). Z lędźwiowego ośrodka ejakulacji pobudzenia biegną przez korzonki przednie, zwoje lędźwiowe i nerw podbrzuszny do zwojów miednicznych. Wychodzące z nich włókna pozazwojowe u mężczyzny przewodzą pobudzenia do mięśni gładkich jąder, najądrzy, nasieniowodów, pęcherzyków nasiennych i gruczołu krokowego. Ich skurcz powoduje przejście zawartości najądrzy oraz płynu nasiennego z pęcherzyków nasiennych i gruczołu krokowego do części kroczowej cewki moczowej. Z krzyżowego ośrodka ejakulacji pobudzenie przebiega przez korzonki przednie i stożek rdzeniowy do mięśni poprzecznie prążkowanych (opusz- kowo-jamisty i kulszowo-jamisty), których skurcze doprowadzają do wytrysku nasienia z cewki moczowej. U kobiet pobudzenia płynące z rdzeniowego ośrodka ejakulacji (a właściwie orgazmu) wywołują m. in. skurcze mięśni macicy oraz mięśni pochwy, a zwłaszcza platformy orgazmu.
SEKS W HISTORII RFFLEKSJI NAD CZŁOWIEKIEM
Pierwsze refleksje filozoficzne dotyczące seksualności człowieka związane były z teorią miłości, a jeszcze wcześniej z ogólną teorią świata. Na przykład przedplatoński filozof Empedokles uważał, że miłość i nienawiść to siły działające w kosmosie, to zasady ruchu i przemian natury. Jednakże poglądy wyraźnie ukierunkowane na naszą problematykę pochodzą od Platona. Znajdujemy u niego kilka refleksji oraz próbę wytłumaczenia faktu miłości seksualnej. Pierwotnie istnieli ludzie dwu- płciowi (androgyne), dopóki bogowie nie rozcięli ich na połowę – w ten sposób powstały istoty jednopłciowe, w których pozostało pragnienie zespolenia, odzyskania utraconej pełni – pełnię tę osiąga się w akcie seksualnym. Seks był dla Platona elementem erosu (miłości). Miłość seksualna nie tylko związana jest z erosem, lecz dodatkowo uwznioślo- na przez traktowanie jej jako stopnia do poznania idei piękna – stąd też Platon nie przeprowadzał wyraźnej granicy między miłością hetero- i homoseksualną, zgodnie z obyczajami starożytnej Grecji. Poprzez piękno cielesne dochodzimy do poznania piękna duchowego, piękna idealnego, a piękno cielesne budzi naszą miłość i prowadzi do współżycia nie tylko cielesnego, ale także do przyjaźni duchowej. Miłość fizyczna, seksualna była więc niezbędnym etapem w dojściu do miłości idealnej. Miłość idealna znajduje swoje odbicie w miłości „ziemskiej”, seksualnej, tak jak idee znajdują swoje odbicie w rzeczach spostrzeganych przez zmysły. Miłość duchowa nie mogłaby więc w ogóle istnieć bez miłości fizycznej. Znaczenie, jakie nadaje się dziś „miłości platonicznej”, pochodzi od jednostronnego wykorzystywania dorobku Platona przez moralistów średniowiecza, którzy tylko ten jeden element platońskiej teorii miłości – duchowe zespolenie – utrwalili w świadomości społecznej.
SEKSUOLOGIA BIOLOGICZNA
Seksuologia biologiczna i znajduje się w ciąży. U podłoża jajeczkowania dodatkowego, które może występować aż do końca 2 miesiąca ciąży (niektórzy uważają, że nawet do końca 3 miesiąca życia płodu), leży zwiększone wytwarzanie pro- lanu (Ki sselbach i Rosenbauer, 1976).
Mężczyźni z kariotypem żeńskim 46,XX
Dzięki badaniom cytogenetycznym wyodrębniono grupę mężczyzn z prawidłowym kariotypem żeńskim 46,XX. Pomimo że etiologia tych przypadków jest całkowicie różna od etiologii zespołu Klinefeltera, to pod względem budowy, stanu narządów płciowych i histologii gonad mężczyźni ci nie różnią się lub różnią jedynie nieznacznie od pacjentów z zespołem Klinefeltera.