Zaburzenia popędu płciowego
Zaburzenia popędu płciowego, a więc jego brak lub osłabienie, nie są wprawdzie przyczyną niepłodności, mają one jednak znaczenie symptomatyczne jako wczesny objaw zaburzeń hormonalnych w przebiegu wielogruczolowej niedomogi, w chorobie Simmondsa i in. i dlatego należy je brać zawsze pod uwagę.
O wiele większą rolę w zagadnieniu niepłodności odgrywają zaburzenia orgasmus} a więc dyspareunia., która może być wywołana przez przyczyny natury organicznej lub psychicznej. Zmiany organiczne sromu i pochwy powodujące bolesność spółko- wania są zwykle istotną przyczyną niepłodności, tak żc zaburzenia orgasmus uważać należy w tych przypadkach raczej za zjawisko drugorzędne. Nie ulega jednak wątpliwości, że niezależnie od rodzaju tych zmian (pochwica, zwężenia pochwy, sprawy zapalne itd.) muszą one stanowić względną (czasową) przyczynę niepłodności jako czynniki zniechęcające do aktu płciowego.
Zmęczenie seksualne
Jeśli w wyniku uzyskanego podniecenia seksualnego nie następuje orgazm, nie dochodzi również do zmęczenia seksualnego. W tym czasie również mogą się pojawiać oznaki niechęci do reagowania podnieceniem na bodźce stosowane przez partnera, lecz są one zwykle wynikiem psychicznie uwarunkowanego niezadowolenia, płynącego z niezaspokojonych potrzeb seksualnych. Uczucia rozczarowania, wrogości i zniechęcenia mają wtedy podłoże psychologiczne – nie biologiczne – i są skierowane przede wszystkim do określonego partnera. Biologiczna zdolność do reakcji podnieceniem seksualnym na bodźce jest zachowana, ale tylko wobec innego partnera, do którego osobnik nie czuje niechęci, rozczarowania i wrogości. Utrwalenie się tego stanu rozczarowania jest podłożem powstawania zniechęcenia seksualnego, w którym istnieje brak gotowości seksualnej do występowania podniecenia w wyniku bodźców płynących od danego partnera – przy zachowanych ogólnych możliwościach i potrzebach doznawania takiego podniecenia,, lecz pod wpływem bodźców płynących od innego partnera.
Często podstęp jest połączony ze stosowaniem przemocy lub groźby
Powstaje ogólne pytanie, czy działanie za pomocą podstępu powinno być traktowane, jak to czyni art. 168 kodeksu, na równi z przemocą lub groźbą. Działanie pod wpływem błędu uważa się przy pewnych uwarunkowanych za przejaw niemożności informacyjnej. Człowiek postępuje tak, a nie inaczej, bo nie ma możliwości zdobycia informacji o okolicznościach rozstrzygających o decyzji wyboru. Taka niemożność informacyjna jest do pewnego stopnia podobna do niemożności energetycznej (przymusu fizycznego), bo wyboru dokonujemy zawsze na podstawie posiadanego zasobu informacji. Otóż zrównanie sprawcy podstępu z człowiekiem, który stosuje przemoc w celu zaspokojenia własnego popędu seksualnego, będzie słuszne jedynie wówczas, gdy zachodzi absolutna niemożność informacyjna, krę- pująca całkowicie wolność wyboru. W każdym razie dla oceny, czy należy sprawcę działania podstępnego uważać za winowajcę zgwałcenia, niezbędna jest interwencja ocen moralno-społecznych oraz ustalenie pełnej niemożności informacyjnej.
RECEPTYWNOŚĆ SEKSUALNA SAMICY
Przez receptywność seksualną samicy będziemy rozumieć jej zachowanie umożliwiające samcowi skuteczną kopulację. Celem biologicznym receptywności seksualnej jest ograniczenie kopulacji do tej fazy cyklu płciowego, w czasie której w drogach rodnych znajduje się gotowe do zapłodnienia jajo, bądź też do takiej sytuacji, w której jajo takie może być w każdej chwili wydalone do dróg rodnych (owulacja prowokowana) pod wpływem konsumacyjnego aktu seksualnego. Dopuszczenie do kopulacji w takich jedynie wypadkach gwarantuje dostanie się nasienia do dróg rodnych samicy w okresie czasu zapewniającym optymalne warunki do zapłodnienia. Brak zabezpieczenia, jakim jest receptywność seksualna, prowadzić może do sytuacji, w której dochodziłoby do wydalenia za- pasów nasienia do dróg rodnych samicy w chwili nieodpowiedniej (brak dojrzałego jaja). Samice nie dopuszczają samców do kopulacji poza okresem receptywności, a na podejmowane przez nich próby krycia reagują awersyjnie – wokalizacją, odpychaniem, gryzieniem.
Stężenie progesteronu w surowicy krwi
Z kolei obniżeniu poziomu estradiolu towarzyszy gwałtowny wzrost stężenia drugiej gonadotropiny przysadkowej – lutropiny (LH), która osiąga wartość szczytową w 24 godziny później niż poziom estradiolu. Wzrost LH jest gwałtowny i od razu kilkakrotny w porównaniu z wartościami około 20 jm/ml, jakie utrzymują się przez cały cykl. Szczyt wydzielania, a ściślej mówiąc stężenia LH w surowicy krwi, wyprzedza owulację o około 24 godziny, kiedy to poziom progesteronu osiąga wartość 2 ng/ml, a wzrost wydzielania (poczynając od przedowulacyjnej wartości połowy ng/ml progesteronu) rozpoczyna się właśnie w momencie wzrostu wydzielania LH.
Seksualność człowieka
Empedokles z Akragas (V w. p.n.e.) głosił pogląd, że wszystko powstaje i przemija wskutek zmieszania się lub rozłączania 4 elementów: ognia, powietrza, wody i ziemi. Miłość i nienawiść są pierwotnymi siłami poruszającymi wszystkie rzeczy i zdarzenia wskutek działania dwóch podstawowych sił: przyciągania i odrzucania. Platon (V/1V w. p.n.e.) tłumaczył tajemnice seksualności, a więc „siły przyciągającej”, której istotę i podłoże chcemy zgłębić, mitem o androgyniach. Ażeby wyjaśnić to, że ludzie się wzajemnie sobą interesują, poszukują się i dążą do zespolenia seksualnego, duchowego i cielesnego Platon odwołał się do mitu o pierwotnej jedności mężczyzny i kobiety istniejących w jednej istocie. Zgodnie z nim pierwotnie ludzie byli dwupłciowi (androgynie) i dopiero później bogowie – z winy łudzi lub z powodu zazdrości bogów – przepołowili ich, wskutek czego powstali ludzie jednopłciowi. Połówki te zresztą – według Platona – mogą być zarówno heteroseksualne, jak i homoseksualne. Wyjaśnia to wzajemne dążenie do zespolenia duchowego i cielesnego, gdyż tylko spółkowanie może przejściowo odtworzyć utraconą jedność – i to tylko wówczas, gdy odnajdzie się właściwą, „swoją” połowę. Mit o androgyniach stanowi próbę rozwiązania problemu różnicy płci, której konsekwencją między innymi jest to, że każdy człowiek, mężczyzna lub kobieta, odczuwa, że część – a nawet połowa – sumy doświadczeń ludzkich jest dla niego na zawsze niedostępna.
Liczba stosunków płciowych
Liczba stosunków płciowych uzależniona jest ściśle od potrzeb indywidualnych i stwarzanie w tym względzie jakichkolwiek przepisów jest rzeczą bezsensowną. Wszelkie nadużycia płciowe prowadzą jednak do stanów znużenia, wyczerpania i zniechęcenia, zarówno u mężczyzny, jak i u kobiety, toteż unikanie ich ma dla ogólnego samopoczucia i prawidłowych czynności zarówno fizycznych, jak duchowych bardzo duże znaczenie.
Hormon ciałka żółtego
Hormon ciałka żółtego wpływa hamująco na rytmiczne, spontaniczne skurcze mięśnia macicy, obniżając pobudliwość macicy na bodźce skurczowe. Jak już wspomniano, przejawia się to przede wszystkim w ciąży. Dopóki działa hormon ciałka żółtego, ciężarna macica pozostaje w spokoju. Zmniejszenie się ilości tego hormonu w ustroju kobiety jest uważane za jeden z czynników, umożliwiających występowanie bólów porodowych. Przeciwskurczowe działanie progesteronu odnosi się także do mięśniówki jajowodów.,
Koncepcja układu partnerskiego
Układ odniesienia, czyli dobór seksualny mężczyzny i kobiety odgrywa dużą rolę przy ostatecznym uznaniu funkcji seksualnych i zachowania seksualnego za normalne lub patologiczne. Wszelkie oceny normy lub patologii w odniesieniu do pojedynczego człowieka mają w zasadzie wartość względną. Dopiero dobór dwojga ludzi, konkretny układ, para, pozwala na ostateczną ocenę normy lub patologii. Zaburzenia psychoseksualne są – poza nielicznymi wyjątkami – zaburzeniami „parzystymi”, tj. rozwijającymi się w obrębie konkretnego układu, pary, jaką stanowi mężczyzna i kobieta. Stanowią one wyraz zaburzeń w układzie partnerskim, tj. w rozwoju całokształtu stosunków interpersonalnych między mężczyzną a kobietą. Specyfika tych zaburzeń polega na tym, że rozwijają się one w konkretnym układzie, natomiast może ich nie być wtedy, gdy mężczyzna i kobieta, każde oddzielnie, próbują stworzyć inny układ partnerski z innym człowiekiem przeciwnej płci. Jeśli ten nowy układ partnerski będzie pozytywny i całokształt stosunków interpersonalnych między partnerami będzie się rozwijał pomyślnie, zaburzenia, które występowały w poprzednim układzie, mogą się w ogóle nie pojawić lub też mogą wystąpić w znacznie mniejszym nasileniu. Podobnie jest, jeśli nowy układ partnerski maksymalnie zaspokaja potrzeby seksualne mężczyzny i kobiety. Korzystny układ partnerski stwarza dobre warunki do ustąpienia już istniejących zaburzeń psychoseksualnych. Pomyślny dobór partnerów – pod względem „szyfrów erotycznych” – wcale nie jest łatwy. Jeśli jest on właściwy, to perwersyjność jednego człowieka może doprowadzić drugiego do przeżycia największych rozkoszy gdy zaś nowy układ partnerski nie będzie pomyślny, zaburzenia istniejące w poprzednim układzie mogą się nasilać.
Kolporafia przednia i tylna
Z najczęściej wykonywanych operacyj należy wymienić: kolporafię przednią, kolporafię tylną i plastykę krocza (kolporrhaphia anterior,kolporrhaphia posterior,perineo- plastka). Zabieg ten (lub zabiegi) polega na wycięciu piatów błony śluzowej z przedniej i tylnej ściany pochwy, zwężeniu pochwy przez zespolenie szwami katgutowymi brzegów w ten sposób powstałej rany oraz zwężeniu szczeliny płciowej i odtworzeniu klina krocza. mm
Kolporafia przednia. Z rozpiętej na wypadłym guzie przedniej ściany pochwy wycina się płat owalny lub wrzecionowaty, którego wielkość zależy od rozmiarów wypadniętych części i którego końce znajdują się -jeden w pobliżu ujścia cewki moczowej, a drugi w sklepieniu pochwy. Czytaj dalej
Kiedy zakładanie krążka jest bezcelowe?
Rozrywanie poprzez tylne sklepienie zrostów otrzewnowych napinających się pod palcami jedynie w celu założenia krążka, jak to często dawniej czyniono, dziś zostało już zarzucone.
O wiele łatwiej bowiem wykonać to po otwarciu jamy brzusznej podczas operacji, która ma na celu trwałe wyleczenie tyłozgięcia macicy drogą krwawą. Trudno sobie wyobrazić, aby miejscowe stosowanie środków lekarskich, jak ichtiolu, gliceryny oraz jodku potasu, ciepłych i gorących przepłukiwań pochwy, ogólnych lub miejscowych kąpieli, mogło doprowadzić do rozluźnienia czy rozmiękczenia zrostów otrzewnowych w otoczeniu macicy. Taki sposób postępowania ma na celu jedynie usunięcie zapalnego odraż- nienia przydatków macicy przed ewentualnym założeniem krążka lub wykonafiiem zabiegu operacyjnego.
Tylna ściana pochwy
Tylną ścianę pochwy oddziela od odbytnicy krocze złożone z mięśni i powięzi. Tylko górna część tylnej ściany pochwy stanowi rzeczywistą przegrodę między jamą Douglasa i światłem pochwy, tak że obniżenie i wypadanie tej górnej części powoduje obniżenie zatoki Douglasa, która może się znaleźć nawet przed wejściem do pochwy. Dość luźny stosunek anatomiczny, jaki istnieje między dolną częścią tylnej ściany pochwy i ścianą odbytnicy, tłumaczy, dlaczego nie towarzyszy wypadaniu tylnej części pochwy zbyt często powstanie pochwowego uchyłka odbytnicy. W przypadku zrostów istnieją natomiast dogodne warunki do wytworzenia się pochwowego uchyłka odbytnicy, gdyż przednia jej ściana pociągana jest przez tylną ścianę pochwy, która już wypadła.
Spostrzeżenia dokonane przez etologów
Fakt, że oprócz licznych różnic istnieją też liczne podobieństwa reguł rządzących działaniem ludzi i zwierząt, nie powinien budzić oburzenia, zwłaszcza że idzie tu o mechanizmy, a nie o treści. Zresztą – zwierzęta nie mają wobec nas długów. My – mamy je wobec zwierząt. Jeśli więc występują jakieś podobieństwa, możemy to śmiało uznać.
BALNEOTERAPIA – ROZWINIĘCIE
Solanki silne i o średnim stężeniu mają działanie głównie podniecające, wzmacniające i hartujące. Wpływają one korzystnie na krążenie w zakresie części rodnych i nadają się do stosowania u kobiet cierpiących na niedomogę jajników, niedorozwój części rodnych i brak miesiączki, u osób niedokrwistych, wątłych i chudych, u których borowina mogłaby wywołać skutki niepożądane. Kąpiele solankowe zwiększają liczbę czerwonych ciałek krwi i wpływają korzystnie na przemianę materii, dlatego też zaleca się je też kobietom po długotrwałych krwawieniach. Dzięki swemu podniecającemu działaniu przyspieszają one wchłanianie nacieków w okolicy macicy oraz jej przydatków, będących następstwem zakażenia tkanki miedniczej.
Obok kąpieli solankowych można stosować dodatkowo również kompresy ciepłe solankowe, zwłaszcza w przypadkach bólów towarzyszących podotrzewnowym mięśniakom oraz w przypadkach krwawień z powodu środściennych mięśniaków. Czytaj dalej